نکات مهم در مورد چاپ پوشاک و البسه

چاپ روی لباس

متداول ترین و در دسترس ترین نوع چاپ روی لباس در ایران چاپ های سابلیمیشن و سیلک اسکرین هستند.

اولین و مهمترین سوال: آیا هر پارچه و هر لباسی قابلیت چاپ سابلیمیشن  را دارد؟ خیر. هر نوع متریال و جنسی از لباس و پوشاک چاپ پذیری نداشته و باید برخی از ویژگی ها را داشته باشد که در ادامه به آنها اشاره خواهیم کرد.

شاید دیده باشید که یک طرح چاپی بر روی دو جنس مختلف از پارچه رنگ و لعاب متفاوتی داشته باشد و با خود میگوییم که خب جنس آنها با هم تفاوت دارد. درست است ولی تفاوت در چیست؟

• هر پارچه ای برای چاپ پذیر شدن اصطلاحاً باید پرداخت شود. یعنی در تار و پود آن هنگام بافت مقداری الیاف مصنوعی یا پلی استر اضافه میشود تا رنگ ها جذب آن شوند. پارچه های صد در صد نخ رنگ پذیری بسیار پایین یا خنثی از چاپ میشوند و پارچه های با درصد پلی استر زیاد ممکن است بر اثر دمای بالای دستگاه بسوزد یا آب شود. این نکته تا حدودی در مورد چاپ سیلک اسکرین هم مصداق دارد ولی نه در حدی که خروجی کار غیر قابل استفاده باشد.

البته در این بین نباید از کیفیت رنگ و کاغذ مصرفی چشم پوشی کرد چون در صورت مساعد بود وضعیت پارچه، موارد ذکر شده در نتیجه نهایی چاپ تأثیر مستقیم خواهند داشت.

پارچه ها برای چاپ به روش سابلمیشن باید حتماً سفید رنگ یا رنگ روشن باشند. دلیل این مهم نیز قابلیت رنگ پذیری در این نوع چاپ است. هرچه رنگ پارچه تیره تر باشد رنگ پذیری کمتری را مشاهده خواهیم کرد. دقیقاً مانند این است که روی یک سطح تمام سیاه با مداد رنگی شروع به نقاشی کنیم. حال ممکن است بپرسید که اگر پارچه سیاه باشد میتوان روی آن با رنگ سفید چاپ کرد؟ جواب این سوال خیر است زیرا در رنگ اصلی چاپ و حتی ترکیب آنها رنگ سفید نخواهیم داشت.  این نکته را باید در نظر گرفت که پارچه های مشکی و تیره به روش چاپ مستقیم، دی تی جی و سیلک اسکرین توانایی نمایش طرح را پیدا میکنند. پس در نهایت میتوان اینطور برداشت کرد که پارچه های سفید برای چاپ سابلیمیشن و پارچه های رنگی و تیره برای چاپ سیلک اسکرین و مستقیم مناسب تر هستند.

یکی از پر زحمت ترین چاپ های لباس برای پوشاکی است که برش خورده و دوخته شده اند. اما چرا؟

اولین دلیل استفاده از دو کاغذ برای این چاپ است. به جز کاغذ چاپ یا کوتد باید از کاغذ محافظ نیز استفاده کرد تا برگردان رنگ روی غلتک یا صفحه پرس دستگاه چاپ ننشسته و بر روی کار دیگری سایه نیندازد. همچنین در بعضی موارد مجبور به استفاده از کاغذ محافظ درون لباس میباشد که هزینه و زمان بیشتری را طلب میکند و برای چاپگران خسته کننده میشود.

دومین دلیل که باعث خراب شدن محصول میشود همان خطوط دوخت است که بین کاغذ چاپ و غلتک یا صفحه پرس اختلاف سطح ایجاد میکند و طرح در آن نواحی با خطوطی موج مانند روبر میشود که پارچه سفید مانده و رنگ نگرفته است و در اصطلاح پارچه چروک میشود. آستین، یقه، دوخت زیربغل، جیب و سردوز کار از قسمت هایی هستند که چروک میشوند.  این ایراد درچاپ با پرس تخت کمتر است. لباس هایی مانند تی شرت، سوییشرت، مانتو و پیراهن عمدتاً با این مشکل روبرو میشوند. در بیشتر چاپخانه ها نیز قبل از دریافت سفارش این محصولات به مشتری اطلاع میدهند که این دست خرابی ممکن است رخ دهد. پیشنهاد میکنیم که پارچه را قبل از دوخت و برش چاپ کرده و سپس طبق الگو اقدام به ساخت محصول کنید.

چاپ به روش سیلک اسکرین بر روی پارچه مناسب هر محصولی نیست. بیشتر برای درج لوگو و نشان تجاری و طرحی خاص که برجستگی داشته باشد استفاده میشود. این نوع چاپ محدودیت هایی در ابعاد و رنگ دارد که دست سفارش دهنده برای هر نوع طرحی را باز نمیگذارد. برای مثال اگر روی یک تیشرت بخواهیم لوگوی مجموعه خود را چاپ کنیم مناسب است. اما با این روش چاپ نمیتوان تمام یک عرض یک طاقه پارچه را در طول دلخواه چاپ زد. 

چاپ به روش سابلیمیشن ماندگاری بالاتری نسبت به دیگر چاپهای مناسب پارچه دارد و کیفیت بهتری از رنگ و طرح را نمایش میدهد. معمولاً پارچه های چاپ شده به این روش حتی اگر با سفید کننده شسته شوند، نسبت به جنس پارچه، دوام خود را از دست نمیدهند. شستشوی با آب داغ تخریبی در رنگ ایجاد نمیکند و ثابت میماند. اینکه چه پارچه ای با چه نوع چاپی سازگار باشد نیازمند دانش و آگاهی و البته انجام تست قبل از سفارش مورد نظر است.